شنبه، آذر ۰۵، ۱۳۸۴

مادر

مادر اي مادر خوب
اين چه روحيست عظيم؟
وين چه عشققي است بزرگ؟
كه پس از مرگ نگيري آرام؟
تن بي جان تو در سينه خاك
به نهالي كه در اين غمكده تنها ماندست
باز جان ميبخشد!



در كمال تاسف با خبر شدم ه دوست عزيز و قديميمون حميد پرنيان داغدارمرگ مادر شدن
شعر سرو سروده فريدون مشيري به خاطرم رسيد
اما كي ميدونه مادر كيه
سنگ صبوره
مسئول تربيته
و يا خيلي چيزهاي ديگه
بايد بگم مادر در همون كلمه چهارحرفي خاصه ميشه و بعد تا ابديت بسط پيدا ميكنه
مادر
گوياي همه چيزه
بله
فقط مادر گوياي نام مادره
به دوست و يار همشگيمون تسليت ميگيم وبراش از خدا طلب صبر ميكنيم.