امروز سوم خرداد است
ولی هنوز در هوای دوم خرداد هستم
هشت سال است که در هوای دوم خردادتنفس میکنم
هشت سال تمام است که من و بسیاری دیگر به این فضا دل بسته ایم
نمیخواهم از خاتمی قهرمان بسازم که نمیتوانم
او خود ما را گفته که قهرمان نسازیم
او یک نماد بود
یک خاطره هم خواهد بود
نسل ما ایا یک خاتمی دیگر خواهد دید
یک رئیس جمهور با وقار و خنده رو
با محبت و شریف
او دغدغه ای جز اصلاح نداشت
او میدانست در تندروی خیر ملت نهفته نیست
ریختن خون و انتقام چاره ساز نیست و جز مسکنی موقتی برای روح های غافل و کج نگر نیست
اری
من نیز خواستم که بدانم
من نیز مانند او خواستم تحمل کنم
تا پشتم خم نشود
او شماتت خلق و شرمندگی در پیشگاه ملت را پذیرفت
ولی او خیانت نکرد
او با همان پاکی که امد خواهد رفت
هر دو گونه او سرخ از جفای بداندیشان گشت اما چرا من سیلی به صورت او زده باشم
قربانی بود که ملت به پیشگاه انسانیت تقدیم کرد
خود را سپر انتقادات نمود تا ما نیز بیاموزیم
او خود در معرض آماج حملات تمامیت خواهان قرار داد تا ما حداقلی از انچه را که میخواهیم داشته باشیم
ملت فضای مسالمت جوی اصلاح خواه را افرید تا خاتمی سربازجان برکف و محافظ ان باشد
او میرود اما
اما من باز فریاد خواهم زد
زنده باد مخالف من
زنده باد آزادی
هر چند اصلاحات مرد
اما زنده باد اصلاحات
او خواهد رفت همچنان تلاش کند و سخن بگوید
تا جهان جای بهتری برای انسان باشد
هر چند همیشه منتقد برخی حرکات او خواهیم ماند اما یادمان خواهد ماند که انتقاد کردن و تحمل ان را از خودش آموخته ایم
پس برو
تا ما چه سازیم