من مهدی برزین همراه قدیمی شما هستم .توی این 24 سالی که تا حالا زندگی کردم مدت زیادی رو صرف دونستن چیزی کردم که به عقیده من حقیقت بود.و حالا واقعیات منو در بر گرفتن.دغدغه من قبول وجود یک واقعیت به نام همجنسگرایی از طرف جامعه در حال گذار ایرانیه
دوشنبه، تیر ۱۳، ۱۳۸۴
گاهی نمیتوان سخن گفت فقط نگاه نگاه به چرخش یک قاصدک در حجم خالی یک خیال دیگر چه کنم که نکرده ام حالا بی خاطره از آنچه گذشت گوشم باتوست راستی فکر میکنی یادم میرود بهتر آنکه خودم این را هم فراموش کنم
۴ نظر:
من تو را نمی بینم
چرا؟چرا؟
.چرا من فقط صدای تورا می شنوم
تنهاصداست که می ماند
تنهای تنها
آقا کامنت دونی را باز کن که بشه راحت کامنت گذاشت.
خواب روياي فراموشيهاست خواب را دريابم كه درآن گوهر خاموشيهاست
نوشته های زیبا
امیدوارم باز هم از سر لطف مهمان دلم باشی
ارسال یک نظر